بير گوزل شعر
يئنه دؤيدو اليمدن / باز هم كتكم زد
باجارماديم پارسيني / پارسي را بلد نبودم
ايراد توتدو ديليمدن / از زبانم ايراد گرفت
دئديم : آغا موعلليم / گفتم اقا معلم
وورما ، گؤينه دي اليم / نزن دستهايم درد گرفت
نه دير آخي گوناهيم / گناه من مگر چيست؟
توركودور منيم ديليم / زبان من تركي است
ياپيشدي قولاغيمدان / گوشم را گرفت
دئدي : بوراخ توركونو / گفت ول كن تركي را
او قالدي ائوينيزده / تركي را در خانه گذار
اونوت گئتسين كؤكونو / اصل و نسبت را فراموش كن
اؤيره نمه سن آب – بابا / آب بابا را ياد نگيري
آچاجاقسان اليني / تنبيه مي شوي
كؤتك يئيه ندن سونرا / بعد اين كه كتك خوردي
اونودارسان ديليني / زبانت را فراموش مي كني
سنين هاران توركدور؟ / كجاي تو ترك است؟
آذريسن ، آذري / آذري هستي تو آذري
كيم اؤيره ديبدير سنه / كي يادت داده تو را
بئله يانليش سؤزلري / اين حرفهاي غلط را
آخدي گؤزومون ياشي / اشك از چشمانم سرازير شد
تيتره دي ديل – دوداغيم / لرزيد زبان و دهانم
بئله يالان سؤزلره / اين حرفهاي دروغ را
اينانمادي قولاغيم / باور نكرد گوشهايم
آنام مني اويدورماز / مادرم مرا گول نمي زند
آتام مني آللاتماز / پدرم به من كلك نمي زند
بو سؤزلرين هئچ بيري / اين حرفها هيچ كدام
منيم عاغليما باتماز / به عقلم جور در نمي آيد
نييه منيم آديمي / چرا اسم مرا
سوروشمايير اؤزومدن / از خودم نمي پرسد
نييه سؤزون دوزونو / چرا حرف راست را
اوخومايير گؤزومدن / نمي خواند از نگاهم
هركس يالان دانيشسا / هر كس كه دروغ بگويد
آللاهين دوشمانيدير / دشمن خداست
من كي يالان دئميرم / من كه دروغ نمي گويم
بو اونون يالانيدير / اين دروغ اوست
لايلاي دئييبدير آنام / مادرم لالاي مي گفت
منه بئشيكده توركو / در گهواره به تركي
دانيشميشيق هاميميز / همه حرف زديم
ائوده – ائشيكده توركو / به تركي هم در خانه هم در بيرون
نه دن گرك يازماياق / چرا ننويسيم
ديليميزي كيتابا ؟ / زبانمان را در كتاب
مدرسه ده نه اوچون / به چه دليل در مدرسه
گلمه يك بيز حئسابا؟ / ما را به حساب نياورند
هئچ عاغليما سيغمايير/ هيچ عقلم قد نمي دهد
نه دير بونون جاوابي / جواب اين چيست
سو يئرينه اوخويام / به جاي سو
مدرسه ميزده آبي / در مدرسه بگويم آب
يقين كؤتك يئمزديم / مطمئناً كتك نمي خوردم
اوخوسايديم ديليمي / اگر به زبان خودم تحصيل مي كردم
گؤينه رتيدن سيخمازديم / از سوزش آن نمي گذاشتم
قولتوغوما اليمي / دستهايم را به بغلم
قوي بؤيويوم بير اؤزوم / بزرگ كه شدم
اولاجاغام موعلليم / من هم معلم مي شوم
اوندا چوخ ايش گؤره جك / خيلي كارها انجام خواهد داد
بو گون گؤينه ين اليم / اين دستهاي دردالود
كيلاسيمدان گله جك / طنين كلاس من
ائليميزين اؤز سسي / صداي ايل و تبار خودم
اولاجاقدير او زامان / خواهد بود آن زمان
توركون ده مدرسه سي / ترك هم مدرسه اي خواهد داشت...
بلاگا گؤره
« هيچ كدام از خلق هاي دنيا نمي تواند خود را در فتوحات و عظمت تاريخي با توركان مقايسه كند. توركان حاكمين اصيل دنيا مي باشند ، انگار كه ديگر خلق هاي دنيا براي خدمت گزاري به آنها آفريده شده اند. توركان قادرند در عين زمان ، امپراطوري ها آفريده و امپراتوري ها را ريشه كن كنند. در طول تمام ادوار تاريخ ، آنها با قدرت و ذكاوت خود دنيا را تسخير و اداره كرده و هميشه تكيه گاه ديگر خلق ها بودند.
تاتارها دوبار چين را فتح كرده و هنوز هم در آنجا حكومت مي كنند ، آنها هنوز هم در سرزمين هاي فتح شده توسط مغول ها حكم مي رانند. حكمرانان ايران هم آنان هستند ، آنها هستند كه بر تخت كوروش نشسته اند ، آنها مسكو را هم به زانو در آوردند. آنان تورك ناميده شده و در آسيا ، اروپا و آفريقا فتوحات عظيمي كرده و در سه قاره جهان آقايي مي كنند. اگر به گذشته هاي دور هم نگاه كنيم باز مي بينيم كه امپراطوري هاي روم را هم آنها برانداختند. فتوحات اسكندر در مقايسه با فتوحات چنگيز خان هيچ هست. تاريخ نويسان اين خلق ظفرمند متاسفانه تلاش نكرده اند تا شهرت تاريخ و فتوحات غير قابل تصور آنان را پخش كنند ، چه بسا گوشه هاي زريني از تاريخ آنان تا ابد فراموش شده است. چقدر دولت هاي زيادي را كه توركان برقرار كردند كه ماها از آنها آگاه نيستيم ، اين خلق جنگاور و دلير هميشه با شهرت و عظمت هميشگي خود مشغول بوده و به شكست ناپذيري خود ايمان داشته و از آن جهت نيازي به ثبت و ابدي كردن فتوحات و تمدن درخشان خود نديده است. »
بؤلوم لر
سون یازیلار
باغلانتی لار
یولداش لار
آرشیو
سایغاج
ایمکان لار
